Overigens is dit iets wat ik als ‘goed’ in plaats van ‘slecht’ beschouw. Er is een andere ik naar voren gekomen. Ik ben me veel bewuster geworden van mijn tijd en hoe ik die indeel. Ik maak sneller – en op andere gronden – beslissingen. Mijn prioriteiten liggen anders. Toch ben ik nog steeds dezelfde persoon, maar met een dieper bewustzijn. Een beter uitgedokterd persoon, misschien juist wel doordat ik de clichés ben gaan onderzoeken en ernaar handelde om het eerste jaar goed door te komen. (stresscoach)

Dit lukte niet altijd. En de combinatie met een carrière kan een behoorlijke uitdaging vormen. Daarom heb ik voor alle aanstaande ouders de vier irritantste (of ze nou waar zijn of niet) clichés op een rij gezet met mijn vier beste tips om het eerste, vaak hectische jaar zo fijn mogelijk door te komen. In elk geval op zo’n manier dat je werk er niet onder hoeft te lijden, en je kind ook niet.

Cliché 1: ‘Je komt handen tekort in het eerste jaar’

Dat klopt helemaal en daarom kun je maar beter om hulp vragen. Er is niet voor niets een kraamzorg, maak daar gebruik van en slaap zo veel als je kunt. Veel vrouwen zijn na negen maanden zwangerschap en een bevalling fysiek en mentaal uitgeput. Ook hun partners zijn vaak al doodmoe voordat de kleine er is. Laat staan wat er na de bevalling allemaal op je af komt. (stresscoach)

Behandel je lichaam als een tempel. Voed het met goed voedsel, slaap wanneer de baby slaapt. Schakel andere mensen in die een handje willen helpen als de kraamzorg weg is, zelfs al wil je even samen met het gezin zijn of denk je dat het niet nodig is. Je familie en vrienden zullen vereerd zijn als je het vraagt, en jij zult jezelf dankbaar zijn in de maanden daarna. Een goed begin is écht het halve werk. Vraag die hulp ook op je werk. Iedereen zal begrijpen dat jouw situatie totaal veranderd is.

Cliché 2: ‘Je wordt nooit meer dezelfde’

Ik denk dat dit onzin is. Je bent en blijft wie je altijd al was. Je stelt misschien andere prioriteiten en je ervaart andere of heftigere emoties, maar je normen en waarden veranderen niet. En dat is uiteindelijk wie je bent. Je bént niet je situatie of je emoties, je hebt ze. Identificeer jezelf er dus ook niet mee. De situatie is alleen veranderd, waardoor je op een andere manier handelt dan je daarvoor deed.

Accepteer dat je emoties en je prioriteiten veranderen als er een kleintje bij komt. Dat is volstrekt normaal. Mochten er mensen zijn die niet met deze veranderingen om kunnen gaan, parkeer ze dan lekker waar ze thuis horen. Niet in jouw leven. Zelfs als dit de mensen op je werk betreft. (stresscoach)